Dag 37: Wanaka

Kia Ora,

Vandaag (07/03) erg vroeg opgestaan, deze keer met een zeer goede en leuke reden. Kristin had namelijk een activiteit geboekt, waarbij zij zelf zo’n klein vliegtuigje mocht laten opstarten, rond laten vliegen en mocht laten landen. Hiervoor mocht ze gratis iemand meenemen, dus had ze mij uitgenodigd. Dus wij in de ochtend in de bus naar het vliegveld. Hier wat dingen ondertekent en toen een snelle veiligheids filmpje gekeken. Toen was het haar buurt, ik achterin zo’n klein vliegtuigje en zij en onze andere piloot voorin. Nog wat korte uitleg over het vliegtuigje. Toen getaxied naar de opstartbaan. Motors aan en gaan. Nu ging dit allemaal zo gemakkelijk dat ik eerst niets eens merkte dat we al de lucht in waren. Hierna wat rondjes rond het meer gedaan en ook een stunt piloot trucje gedaan om de G4 te voelen. En daarna was het na 20 minuten alweer tijd om te landen. Super tof om een keer te hebben gedaan. Ze kreeg zelfs nog een certificaat die een geldig diploma is naar een echt piloten bewijs.

Hierna met de bus terug en waren we om 9 uur weer in het hostel en nog even snel ontbeten en lunch gemaakt want onze volgende activiteit stond alweer op de planning, namelijk het beklimmen van Roys Peak. Een 16 km lange tocht naar de boven kant van de berg. Maar het start punt was 1 uur rijden dus eerst ernaartoe gelift. Eenmaal hier aan gekomen was de punt van de berg helaas volledig in de mist maar aangezien we verder niets gepland hadden toch maar besloten naar boven te lopen. Nu ben ik ondertussen aardig wat hikes gewend, maar omhoog lopen is niet echt mijn sterkste punt. Dus ik had al tegen Kristin gezegt dat ik het lekker op mijn eigen ritme ging doen, dus die was ik na een half uurtje al kwijt. Na 3 uur omhoog lopen was ik dan eindelijk op de top. Ik heb 2x gehad dat ik op het punt stond om evoor op te geven. Ik dacht de punt stond toch in de wolken dus er is niets te zien maar toen bedacht ik me dat ik hem dan ooit nog een keer moet doen, dus maar doorgelopen. Nu waaide het ook nog is een beetje, er was mij het advies wat jongens die ik ondertussen tegenkwam dat je even boven moest wachten want dan verdwenen de wolken wel. Nu ben ik denk op het perfecte moment gekomen want ik stond nog geen 5 minuten of de wolken trokken langzaam weg en lieten een schitterend uitzicht zien. Duizenden foto’s gemaakt want het bleef me verbazen. Nu hadden mensen mij vertelt dat zuidereiland mooier was dan noordereiland en kanhet zeker met hun eens zijn. Wat is het toch een schitterend land. Ik snap zeker dat mensen verliefd op dit land worden. Na wat van het uitzicht te hebben genoten was het tijd omweer terug te lopen. Nu dacht ik dat dat wel wat snelle zou gaan, toch duurde dit nog zeker 2 uur. Maar met een zonnetje in het gezicht en het mooie uitzicht en gedachten op nul gezet was dit een heerlijke loop. Eenmaal beneden naar de eerste beste mensen met een auto gelopen en gevraagd of ze naar Wanaka gingen en ingestapt. Gedropt in het stadje en terug naar hostel. Ik begin na deze korte auto rit mijn benen al te voelen dus dat belooft wat voor de spierpijn van morgen

Snel gedoucht en met dat vriendinnetje in haar hostel gekookt, want we hadden ook al weer wat voor in de avond gepland. We gingen naar ‘Red Sparrow’ de film in de lokale bios ‘Paradiso’. Hele aparte bioscoop waarbij alle muren beschildert zijn met posters van verschillende films. In de zaal staan vervolgens naast de gebruikelijke stoelen ook verschillende 2 tot 3 persoon banken en zelfs een halve auto om de film in te bekijken. Tussendoor nog een pauze geboekt om hun beroemde warme koeken te eten (witte chocolade met gember). Hierna was ik wel klaar met de dag en terug gegaan naar het hostel en als een baby in slaap gevallen.

Morgen een rustige dag gepland om alles voor Queenstown te gaan plannen.

Groetjes vanuit Wanaka.