Dag 13, 14, 15: Lake Aniwhenua - Blue Duck Station
Blijf op de hoogte en volg Simone
18 Februari 2018 | Nieuw Zeeland, Tongariro
Kia Ora,
We zouden vandaag beginnen met een trip naar een lokale school, nu was het zondag (11/02) dus scholen zijn dicht. Dus met de bus vertrokken naar wat hot water bronnen in de buurt om hier een uurtje te vertoeven. Hierna door gereden langs Taupo. Het was helaas heel slecht weer dus het prachtige meer was niet te zien, dus hier wil ik zeker nog een keer naar terug. Hier een korte lunch stop gedaan en weer terug de bus in. Door naar de supermarkt even verderop. De volgende stop zit in de middle of nowhere, wat dus ook betekent dat er geen service of wifi is, geen supermarkten. Alleen een hostel en wat land eromheen. Ik heb wat Nederlandse meiden op de bus ontmoet dus hiermee besloten voor de komende 2 nachten samen te gaan eten. Toen verder gereden naar Blue Duck Station. Het hostel voor de komende 2 dagen. Dit hostel bestond uit 2 grote groep hutten, een receptie, weiland met paarden en dat was het eigenlijk wel. Stray (bustour) staat bekent om het slogan ‘further of the beaten track’, wat betekent ‘verder van de bewoonde wereld’. Nu was Lake Aniwhenua al buiten de bewoonde wereld, deze nog een stapje verder. We zijn best laat pas aangekomen dus daarna vrij snel gaan koken en daarna aan de drankjes begonnen. Omdat er geen wifi was gingen we maar met zijn allen spelletjes doen en de Nederlandse carnaval vieren. Dit hostel lag dus zo afgelegen wat dus ook betekende dat er duizenden beesten rondlopen in het hostel. Van kikkers tot duizenden spinnen tot vliegende kakkerlakken. Dus een goede check door de kamer voor het slapen en hopen dat je goed gekeken hebt.
Volgende dag (dag 14, 12/02) lekker uitgeslapen en ontbeten in het zonnetje (die er eindelijk weer was). Met wat mensen die ik de avond ervoor had ontmoet besloten een kleine wandel tocht naar de watervallen. Uiteindelijk een wandeling van zo’n 3 uur. Hierna snel gedoucht want de volgende activiteit stond op de planning. Deze activiteit was namelijk kleiduif schieten. Nu heb ik nog nooit van mijn leven een pistool in mijn armen gehad en toen kreeg ik gelijk zo’n groot geweer. We kregen 5 oefen schoten en daarna 5 in een kleine onderlinge competitie. Tot mijn verbazing was ik de einige van de groep die zich had opgegeven, gelukkig waren er nog 2 andere mensen die verderop verbleven die het ook gingen doen dus was niet de enige. Geweer tegen mijn rechter schouder, rechter vinger op de trekker en de linkerhand aan de voorkant van het geweer. Ik kan je vertellen dat zo’n geweer toch best nog wel aardig wat gewicht meedraagt. Het triggerwoord ‘pull’ zeggen en het apparaat ging in beweging en zo’n schietschuif kwam tevoorschijn. Snel volgen met je geweer en schieten. Eerste keer was echt zo’n klap, dat je er zelf van schrikt. Uiteindelijk alle keren geschoten, maar kan zeggen dat het maar goed is dat ik niet in het leger zit want heb uiteindelijk niets geraakt, maar het was wel echt een leuke activiteit. De rest van de avond nog wat muziek geluisterd en vroeg gaan slapen want morgen zou een lange dag worden.
Dag 15 (13/02) om 6 uur op en goed ontbeten want we gingen namelijk naar de Tongariro Alpine Crossing. De afgelopen dagen is deze tocht vanwege de grote hoeveelheid regen en wind afgelast, nu waren wij de gelukkige die als eerste weer te tocht mochten gaan doen. Deze tocht staat bekent als de beste 1 dag wandeltochten van Nieuw Zeeland en staat bij menig mensen in de top 10 to-do dingen van NZ. Deze tocht is 19.4 km lang en gemiddeld duurt deze 6 tot 8.5 uur om te lopen. Dus wij met onze enthousiaste gedachtes aan de trip begonnen (nu had ik voor de zekerheid een regenjas gehuurd want het zou kunnen gaan regenen). Een uur lang met een kleine zon erbij gelopen en op de hoogte van devil stairs de wolken in de gegaan met de hoop dat het uitzicht zou verbeteren. Nou ik kan je bij deze vertellen dat dat niet gebeurde. We hebben daarna 5 uur lang in de regen gelopen, en dan bedoel ik niet wat miezer regen nee gewoon stromende regen. Al na een uur was zelfs mijn ondergoed volledig doorweekt. Gelukkig was ik niet de enige. Flink doorgelopen en toen waren we eindelijk aan het einde van de rit. Niet wetende dat we daarna nog 1 uur in de zeiknatte koude kleding in een busje mochten gaan zitten onderweg naar het hostel. Eenmaal in het hostel (snowy waters lodge) aangekomen en snel droge kleding aan gedaan. Ik had hier gekozen voor een bbq. Hier was ik achteraf super blij mee dus na eindelijk weer warm te zijn geworden snel wat gegeten en toen was iedereen eigenlijk wel moe genoeg en hun moesten vroeg weg dus zijn we lekker op tijd gaan slapen.
Groetjes uit Raehiti
We zouden vandaag beginnen met een trip naar een lokale school, nu was het zondag (11/02) dus scholen zijn dicht. Dus met de bus vertrokken naar wat hot water bronnen in de buurt om hier een uurtje te vertoeven. Hierna door gereden langs Taupo. Het was helaas heel slecht weer dus het prachtige meer was niet te zien, dus hier wil ik zeker nog een keer naar terug. Hier een korte lunch stop gedaan en weer terug de bus in. Door naar de supermarkt even verderop. De volgende stop zit in de middle of nowhere, wat dus ook betekent dat er geen service of wifi is, geen supermarkten. Alleen een hostel en wat land eromheen. Ik heb wat Nederlandse meiden op de bus ontmoet dus hiermee besloten voor de komende 2 nachten samen te gaan eten. Toen verder gereden naar Blue Duck Station. Het hostel voor de komende 2 dagen. Dit hostel bestond uit 2 grote groep hutten, een receptie, weiland met paarden en dat was het eigenlijk wel. Stray (bustour) staat bekent om het slogan ‘further of the beaten track’, wat betekent ‘verder van de bewoonde wereld’. Nu was Lake Aniwhenua al buiten de bewoonde wereld, deze nog een stapje verder. We zijn best laat pas aangekomen dus daarna vrij snel gaan koken en daarna aan de drankjes begonnen. Omdat er geen wifi was gingen we maar met zijn allen spelletjes doen en de Nederlandse carnaval vieren. Dit hostel lag dus zo afgelegen wat dus ook betekende dat er duizenden beesten rondlopen in het hostel. Van kikkers tot duizenden spinnen tot vliegende kakkerlakken. Dus een goede check door de kamer voor het slapen en hopen dat je goed gekeken hebt.
Volgende dag (dag 14, 12/02) lekker uitgeslapen en ontbeten in het zonnetje (die er eindelijk weer was). Met wat mensen die ik de avond ervoor had ontmoet besloten een kleine wandel tocht naar de watervallen. Uiteindelijk een wandeling van zo’n 3 uur. Hierna snel gedoucht want de volgende activiteit stond op de planning. Deze activiteit was namelijk kleiduif schieten. Nu heb ik nog nooit van mijn leven een pistool in mijn armen gehad en toen kreeg ik gelijk zo’n groot geweer. We kregen 5 oefen schoten en daarna 5 in een kleine onderlinge competitie. Tot mijn verbazing was ik de einige van de groep die zich had opgegeven, gelukkig waren er nog 2 andere mensen die verderop verbleven die het ook gingen doen dus was niet de enige. Geweer tegen mijn rechter schouder, rechter vinger op de trekker en de linkerhand aan de voorkant van het geweer. Ik kan je vertellen dat zo’n geweer toch best nog wel aardig wat gewicht meedraagt. Het triggerwoord ‘pull’ zeggen en het apparaat ging in beweging en zo’n schietschuif kwam tevoorschijn. Snel volgen met je geweer en schieten. Eerste keer was echt zo’n klap, dat je er zelf van schrikt. Uiteindelijk alle keren geschoten, maar kan zeggen dat het maar goed is dat ik niet in het leger zit want heb uiteindelijk niets geraakt, maar het was wel echt een leuke activiteit. De rest van de avond nog wat muziek geluisterd en vroeg gaan slapen want morgen zou een lange dag worden.
Dag 15 (13/02) om 6 uur op en goed ontbeten want we gingen namelijk naar de Tongariro Alpine Crossing. De afgelopen dagen is deze tocht vanwege de grote hoeveelheid regen en wind afgelast, nu waren wij de gelukkige die als eerste weer te tocht mochten gaan doen. Deze tocht staat bekent als de beste 1 dag wandeltochten van Nieuw Zeeland en staat bij menig mensen in de top 10 to-do dingen van NZ. Deze tocht is 19.4 km lang en gemiddeld duurt deze 6 tot 8.5 uur om te lopen. Dus wij met onze enthousiaste gedachtes aan de trip begonnen (nu had ik voor de zekerheid een regenjas gehuurd want het zou kunnen gaan regenen). Een uur lang met een kleine zon erbij gelopen en op de hoogte van devil stairs de wolken in de gegaan met de hoop dat het uitzicht zou verbeteren. Nou ik kan je bij deze vertellen dat dat niet gebeurde. We hebben daarna 5 uur lang in de regen gelopen, en dan bedoel ik niet wat miezer regen nee gewoon stromende regen. Al na een uur was zelfs mijn ondergoed volledig doorweekt. Gelukkig was ik niet de enige. Flink doorgelopen en toen waren we eindelijk aan het einde van de rit. Niet wetende dat we daarna nog 1 uur in de zeiknatte koude kleding in een busje mochten gaan zitten onderweg naar het hostel. Eenmaal in het hostel (snowy waters lodge) aangekomen en snel droge kleding aan gedaan. Ik had hier gekozen voor een bbq. Hier was ik achteraf super blij mee dus na eindelijk weer warm te zijn geworden snel wat gegeten en toen was iedereen eigenlijk wel moe genoeg en hun moesten vroeg weg dus zijn we lekker op tijd gaan slapen.
Groetjes uit Raehiti
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
